Κάποιες φορές οι ρυθμοί της καθημερινότητας είναι τόσο γρήγοροι και έντονοι, αφήνοντας στο διάβα τους ένα έντονο αίσθημα κόπωσης που δεν υποχωρεί.

Πως μπορείς να το αναγνωρίσεις;

Επειδή προφανώς όλοι έχουμε νοιώσει κουρασμένοι στο τέλος μια δύσκολης μέρας, δε σημαίνει κιόλας που νοσούμε.

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης ή αλλιώς μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα χαρακτηρίζεται από μια ανεξήγητα επίμονη και εξουθενωτική αίσθηση κόπωσης με το 0,8 – 3,3% του παγκόσμιο πληθυσμού να νοσεί.

Η αιτιολογία και η παθογένεση είναι προς το παρόν άγνωστη και συνεπώς δεν υπάρχει κάποιο διαγνωστικό τεστ. Ακόμα μεταξύ των ασθενών ποικίλει ο βαθμός σοβαρότητας της νόσου, η συχνότητα και η διάρκεια των συμπτωμάτων. Παρ’ αυτά έχουν καθιερωθεί τα συμπτώματα της τα οποία είτε εμφανίζονται συνολικά είτε μερικά από αυτά:

  • Συνεχής πνευματική και σωματική κούραση (αίσθηση εξουθένωσης)
  • Δυσκολίες στον ύπνο – Δεν προσφέρει αναζωογόνηση
  • Μυϊκοί πόνοι ή/και στις αρθρώσεις
  • Πονοκέφαλος, μειωμένη συγκέντρωση ή αδυναμία στη μνήμη
  • Διαρκής πονόλαιμος ή και συμπτωμάτων παρόμοιων με εκείνων της γρίπης
  • Αίσθημα αδιαθεσίας (ναυτίας), φουσκώματα, πόνος στο στομάχι, διάρροια και δυσκοιλιότητα (συμπτώματα παρόμοια με εκείνα του ευερέθιστου εντέρου)
  • Δυσανοχή ή ευαισθησία στο αλκοόλ, την καφεΐνη, μερικά τρόφιμα ή και φάρμακα
  • Έτσι, η διάγνωση περιλαμβάνει την ύπαρξη μερικών ή και όλων των παραπάνω συμπτωμάτων για 4 ή και περισσότερους μήνες για τους ενήλικες και για 3 ή περισσότερους μήνες για τα παιδιά.

Τα διατροφικά προβλήματα του συνδρόμου

  • Οι ασθενείς εμφανίζουν συχνά γαστρεντερικές διαταραχές που περιλαμβάνουν:
  • Πρώιμο αίσθημα κορεσμού
  • Κοιλιακός πόνος
  • Ναυτία, εμετός και συμπτώματα παρόμοια με εκείνα του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου

Ακόμα συννοσηρότητα έχει παρατηρηθεί με τα:

  • Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
  • Κοιλιοκάκη
  • Διατροφικές δυσανεξίες (π.χ. στη λακτόζη)

Πολλοί ασθενείς επίσης μπορεί να αυξήσουν το σωματικό τους βάρος εξαιτίας της μειωμένης φυσικής δραστηριότητας λόγω μυϊκών πόνων και αυξημένης κατανάλωσης τροφής λόγω λιγούρων, συναισθηματικού φαγητού, φαρμακευτικής αγωγής.

Στην άλλη όψη του νομίσματος, υπάρχουν ασθενείς που μειώνουν το σωματικό τους βάρος λόγω μειωμένης όρεξης, του αισθήματος αδιαθεσίας ή/ και κούρασης που δυσχεραίνει τη διαδικασία προετοιμασίας γεύματος.

Η φύση της διατροφικής αντιμετώπισης

Ειδικές συστάσεις δεν υπάρχουν για την διατροφική αντιμετώπιση του συνδρόμου, με εξαίρεση τη συνύπαρξη και άλλων ασθενειών που χρήζουν ειδικής διατροφικής αντιμετώπισης μέσω συγκεκριμένων πλάνων διατροφής και πρόσθετη χορήγηση εφόσον κρίνεται απαραίτητο προβιοτικών ή/και άλλων συμπληρωμάτων διατροφής.

Διατροφική αντιμετώπιση

Οι γενικές συστάσεις συστήνουν την κατανάλωση:

  • Αμυλούχων τροφίμων όπως ψωμί, δημητριακά πρωινού, πατάτα, ρύζι με έμφαση στα προϊόντα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη για να παραμένουν σταθερά τα επίπεδα ενέργειας του οργανισμού, παραδείγματος χάριν προϊόντα ολικής αλέσεως. Προτείνεται 1 μερίδα σε κάθε γεύμα.
  • Φρούτων και λαχανικών – στόχος είναι 5 ή περισσότερες μερίδες ημερησίως.
  • Κρεατικών, ψαριών, αυγών, ξηρών καρπών, οσπρίων – προσθήκη σε 2 γεύματα
  • Γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων όπως τυρί και γιαούρτι – εφόσον είναι ανεκτά.

Tip! Βοηθά η κατανάλωση μικρών και τακτικών γευμάτων για να ενισχύεται η διατήρηση των επιπέδων ενέργειας.

Πηγή:NutriNews.gr

Γράφει η Μαρία Μεντζέλου, Πτυχιούχος Τμήματος Επιστήμης Διαιτολογίας – Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο,