Η Lexi Reed άλλαξε εντελώς τη στάση της απέναντι στο φαγητό. Στα 24 της χρόνια ζύγιζε 220 κιλά και ήξερε ότι δεν βρισκόταν στο σωστό δρόμο.

Ένιωθε φυλακισμένη στο ίδιο της το σώμα, μιας και το βάρος της την κρατούσε μακριά από πράγματα που απολάμβανε και την έβαζε στο περιθώριο. Όπως περιγράφει, ‘δεν μπορούσε να περπατήσει το τετράγωνο του σπιτιού της, να ανέβει τις σκάλες, δεν χωρούσε στις θέσεις των αεροπλάνων και ο κατάλογος των δραστηριοτήτων συνεχίζει μακρύς’. Παράλληλα, σχολιάζει πως ‘δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα ενθουσιασμένη με την ιδέα της γυμναστικής, αλλά είχε μπουχτίσει με τη ζωή που ζούσε’.

Η αλλαγή

Το ταξίδι προς την απόκτηση της υγείας της ξεκίνησε με συνοδοιπόρο το σύζυγό της ως μια απόφαση που είχε η ίδια πάρει την Πρωτοχρονιά του 2016. Θεωρούσε πως χρειαζόταν πάνω από 3 χρόνια για να φτάσει στο στόχο της, που ήταν η απώλεια 136 κιλών. Τον πρώτο μήνα, η καλύτερή της φίλη προκάλεσε εκείνη και τον άντρα της να μην κάνουν κανένα ελεύθερο γεύμα – το οποίο σήμαινε όχι αλκοόλ ή σόδα ή φαγητό εκτός σπιτιού. Ακόμα, τους έβαλε να γυμνάζονται 5 φορές την εβδομάδα. Ήταν μεγάλο το εγχείρημα, παραδέχεται, όμως χρειαζόντουσαν και οι δύο την αλλαγή.

Η πιο δύσκολη μάχη που είχε να δώσει ήταν η αλλαγή της σχέσης της με το φαγητό. Μισούσε τη μαγειρική, δούλευε πολλές ώρες και είχε υπό έλεγχο τα οικονομικά της, τρίπτυχο που την οδηγούσε κάθε μέρα να τρώει απ’ έξω. Πολλά βράδια της, τα περνούσε στον καναπέ με το σύζυγό της, βλέποντας τηλεόραση και τρώγοντας ασυναίσθητα. Έπρεπε να αλλάξουν εντελώς τις καθημερινές τους δραστηριότητες και να μάθουν να ζουν, παρά να ζουν για να τρώνε όπως και συνέβαινε έως τότε.

Το φαγητό

Για να καταπολεμήσει το μίσος της για την μαγειρική, αποφάσισε να μάθει να μαγειρεύει κάτι καινούριο κάθε μέρα, έτσι έμεινε αρκετά πιστή στην πρόκληση που της είχε βάλει η φίλη της. Ξεκίνησε παίρνοντας τρόφιμα που αγαπούσε και προσπαθούσε να τα κάνει υγιεινά. Τα tacos ήταν πάντα από τα αγαπημένα της φαγητά και έτσι έμαθε να φτιάχνει υγιεινά tacos με μαρούλι ή τορτίγιες με λίγους υδατάνθρακες. Μπορούσε ακόμα να τρώει πίτσα αλλά τώρα θα ήταν με λαχανικά και με ζύμη από κουνουπίδι (!) Αν επιθυμούσε τηγανητές πατάτες, θα έκανε τηγανητές γλυκοπατάτες. Ήξερε πως πάντα υπήρχε μια πιο υγιεινή εκδοχή από οτιδήποτε ήθελε και αυτό τη βοήθησε να συνειδητοποιήσει ότι μπορούσε να φάει αυτά που αγαπούσε και να μη νιώθει πως έχει στερηθεί κάτι. Μερικές μέρες ήταν πιο δύσκολες από άλλες, ειδικά όταν περνούσε μπροστά από τα εστιατόρια που συνήθιζε να τρώει. Η προετοιμασία των γευμάτων της κάθε βδομάδα ήταν ζωτικής σημασίας για να μείνει στο σωστό δρόμο. Κάθε φορά που απέφευγε τα ντονατς και τις πίτσες, γινόταν όλο και πιο εύκολο.

Γενικά προσπαθούσε να τρώει γεύματα υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη και χαμηλής σε υδατάνθρακες. Δεν ακολουθούσε κάποιο συγκεκριμένο διαιτολόγιο ή πρότυπο διατροφής, αλλά είχε εστιάσει στο να είναι υγιής και στο μέτρημα των θερμίδων. Δεν στέρησε τίποτα από τον εαυτό της και με μέτρο συνέχιζε να τρώει τα αγαπημένα της φαγητά. Όταν πέρασε ο πρώτος μήνας, άρχισε να έχει ανά εβδομαδιαία βάση κάποιο αγαπημένο της γεύμα και ακόμα έχει – το κινέζικο είναι ένα από αυτά!

Οι προπονήσεις

Όταν άρχισε να πηγαίνει γυμναστήριο, ήταν αρκετά δύσκολο. Πονούσε σε όλο της το σώμα, αλλά ήξερε ότι θα πονούσε χειρότερα αν δεν έχανε βάρος. Πίεσε τον εαυτό της όπως εξομολογείται να μείνει για αρχή στο ελλειπτικό για 30 λεπτά και ένοιωθε ευλογημένη που είχε στο πλάι τον άντρα της να την εμψυχώνει. Τις ημέρες που δεν ήθελε να ασκηθεί ή το σώμα της πονούσε, επέμενε εκείνος να πάει στο γυμναστήριο όπως και να ‘χει. Κάθε φορά γυρνούσε λοιπόν στο γυμναστήριο και πίεζε τον εαυτό της να κάνει καλύτερο χρόνο σε σχέση με την προηγούμενη φορά. Ήταν τόσο αποφασισμένη να ολοκληρώσει το πρόγραμμα της σε σημείο που δεν την ένοιαζε αν ήταν ή όχι αν το μηχάνημα υποστήριζε το βάρος της.

Στην συνέντευξή της τόνισε ότι δε ζούσε για το γυμναστήριο, αλλά αυτό που τη βοηθούσε να συνεχίζει τη προσπάθειά της ήταν η ισορροπία και η χαρά που έβρισκε. Τώρα γυμνάζεται 6 φορές την εβδομάδα για 30 λεπτά έως 1 ώρα, κάνοντας κυρίως cardio, αλλά αλλάζοντας συχνά τις προπονήσεις της, προκειμένου να μείνει κινητοποιημένη. Της αρέσει το ελλειπτικό, το περπάτημα, το ποδήλατο, το τρέξιμο, η κωπηλατική, η Ζumba, να σηκώνει βάρη  – οτιδήποτε καταφέρνει να κάνει τη καρδιά της να χτυπά πιο γρήγορα.

Κόλλησε με αυτό.

Κάθε μέρα γινόταν όλο και πιο εύκολο και σιγά σιγά η σχέση της με το φαγητό άλλαξε εντελώς. Το γυμναστήριο έγινε διασκεδαστικό και πήρε τη θεραπευτική θέση που έως τότε κατείχε το φαγητό. Έχασε 9 κιλά τον πρώτο μήνα και συνέχισε στον ίδιο ρυθμό για τους πρώτους 8 μήνες. Αφότου έχασε τα πρώτα 22,5 κιλά, μπορούσε να περπατάει πιο μακριά, να πάει για πεζοπορία και η αντοχή της είχε βελτιωθεί. Μετά από τα 45 κιλά, μπορούσε να δώσει διάρκεια στα παραπάνω και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει χωρούσε και στο κάθισμα του κινηματογράφου. Γινόταν όλο και πιο χαρούμενη με περισσότερη αυτοπεποίθηση, ένα – ένα κιλό που έχανε. Δεν ήταν πια, όπως τονίζει, όμηρος του σώματός της και αρνιόταν να περάσει ώρα στον καναπέ, όπως έκανε στο παρελθόν.

Επίσης, στο ταξίδι της απώλειας βάρους, ως μέτρα λογοδοσίας και ανάληψης ευθυνών, έκανε 2 πράγματα: έφτιαξε ένα λογαριασμό στο Instagram – τον οποίο το είχε μετατρέψει σε μια εξ΄ ολοκλήρου κοινότητα απώλειας βάρους – και επίσης γράφτηκε στο πρόγραμμα Dietbet, όπου σε αυτό στοιχημάτιζε 30$ ότι μπορούσε να χάσει 4% του βάρους της σε ένα μήνα. “Αν έπιανες το στόχο, εξηγεί, μοιραζόσουν τα χρήματα μαζί με τους άλλους νικητές που πόνταραν ότι μπορείς να το πετύχεις”. Μέχρι τώρα, έπαιζε σχεδόν κάθε μήνα και προσκάλεσε 8 από τους δικούς της να βοηθήσουν και άλλους σε αυτή την online κοινότητα να πιάσουν το στόχο τους. “Αυτό, συνεχίζει, είναι ένας τρόπος να μείνουν όλοι μαζί κινητοποιημένοι”.

Η ανταμοιβή

Έχασε 136 κιλά σε 1,5 χρόνο από εκείνη της την απόφαση την Πρωτοχρονιά. Αλλά πέρα από τα νούμερα, απέκτησε μια ζωή που αγαπά. Κάθε μέρα είναι εκεί να της θυμίζει πόσο μακριά έχει φτάσει – από το πιο απλό, ότι δεν ακουμπά το στομάχι της στο τιμόνι του αυτοκινήτου της, ότι μπορεί να ανέβει τις σκάλες και να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών της χωρίς προσπάθεια.

Μέσα από όλη αυτή την προσπάθεια έχει βελτιωθεί και η σχέση της με το σύζηγο της, καθώς μέσα από όλο αυτό το ταξίδι ήρθαν πιο κοντά. Η κάθε μέρα είναι μια περιπέτεια και ανυπομονούν στο μέλλον να κάνουν τη δική τους οικογένεια.

Δεν περίμενε ότι ήταν τόσο δυνατή και ικανή ούτε πόσο όμορφη η ζωή θα μπορούσε να είναι!

Πηγή: womenshealthmag.com

Επιμέλεια: Μαρία Μεντζέλου, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος