Η Christie Dougherty είναι 25 χρονών, φοιτήτρια νομικής και ξεκίνησε το τρέξιμο πριν 7 χρόνια. Το αρχικό της βάρος όταν ήταν 18 χρονών ήταν 86 κιλά και τώρα ζυγίζει 56 κιλά. Τον πρώτο χρόνο στη σχολή της ένιωθε δυσαρεστημένη και είχε ανάγκη να αλλάξει τη διατροφή της. Προερχόταν από μια οικογένεια μαραθωνοδρόμων, αλλά όταν το 2012 πρωτοείπε ότι θέλει να συμμετέχει στο μαραθώνιο, της είπαν όλοι (οικογένεια, φίλοι, μέχρι και οι καθηγητές της) ότι δε μπορούσε να συμμετέχει. Από τότε έχει αγωνιστεί σε 6 μαραθωνίους και έχασε 30 κιλά.

Το τρέξιμο είναι η κυρίαρχη δραστηριότητά της, αλλά παράλληλα το καλοκαίρι παίζει και γκολφ. Τρέχει 4 – 5 μέρες την εβδομάδα, αλλά μαζί με τις προπονήσεις της φτάνει κοντά στις 5 – 6 μέρες, κυρίως στο γυμναστήριο.

Αυτό που κέρδισε με το τρέξιμο είναι ότι έμαθε για τι πράγματα είναι ικανή. Όλοι της έλεγαν συνεχώς πως δεν μπορεί να τρέξει στο μαραθώνιο, 7 χρόνια αργότερα έμαθε ότι το τρέξιμο δεν είναι μόνο για να είσαι σε φόρμα – αλλά τη βοήθησε να καταλάβει ποιος είναι ο χαρακτήρας της.

Μεγάλωσε σε μια οικογένεια που ακολουθούσε υγιεινό lifestyle. Οι γονείς της έτρεχαν σε μαραθωνίους και ήταν πολύ συνειδητοποιημένοι σε θέματα υγείας. Εκείνη όμως έφυγε από αυτόν το τρόπο ζωής, λόγω της εφηβικής της επανάστασης και επειδή δεν ήθελε πια να της λένε τι να κάνει.

Αύξησε αρκετά το βάρος της στο λύκειο, ειδικότερα την περίοδο που προετοιμαζόταν για τις αιτήσεις που θα κατέθετε στα κολέγια. Επίσης ήταν θύμα του bullying. Το πρόσθετο στρες τελείωνε με junk food. Όταν οι γονείς της δεν την έβλεπαν, θα έτρωγε οτιδήποτε από ζυμαρικά και πίτσα έως παγωτό. Μια φορά έφτιαξε ένα κέικ απλά για να το φάει αμέσως.

Τον πρώτο της χρόνο στο κολέγιο ξέφυγε στο κομμάτι του φαγητού, επειδή δεν είχε κανέναν γύρω της που να της λέει ότι δεν έπρεπε να φάει. Είχε φτάσει σε σημείο που δε μπορούσε να κάνει απλές δραστηριότητες όπως το να ανεβαίνει τις σκάλες και ένοιωθε συνεχώς κουρασμένη και λαχανιασμένη. Δε πίστευε ότι αυτό ήταν το βάρος της, πιστεύοντας ότι για όλα ευθυνόταν ο θυρεοειδής της και έτσι η μητέρα της την πήγε στο γιατρό.

Όταν όλα τα αποτελέσματα των εξετάσεων ήταν αρνητικά, τότε ήταν που πραγματικά σοκαρίστηκε. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα υγείας από πίσω – το βάρος της ήταν το μόνο πρόβλημα. Καθιέρωσε το πρωινό και το μεσημεριανό της σε τρία ασπράδια αυγών με ένα γιαούρτι και ένα φρούτο. Μείωσε τη μερίδα του βραδινού της συνεχίζοντας να τρώει το ίδιο φαγητό και επίσης δήλωσε συμμετοχή στο Marine Corps Marathon.

Πιθανόν ήταν η τελευταία πράξη εφηβικής επανάστασης που την πίεσε για να προπονηθεί εκείνο το καλοκαίρι ή μάλλον ήταν η αληθινή της επιθυμία και το πάθος της να αλλάξει τη ζωή της. Όπως και να έχει, προπονήθηκε σκληρά για τον πρώτο της μαραθώνιο. Ήθελε να τερματίσει και τερμάτισε πανηγυρικά.

Δε θα ξεχάσει ποτέ τις αντιδράσεις των συμφοιτητών της όταν γύρισε στο κολέγιο ως δευτεροετής φοιτήτρια 23 κιλά πιο αδύνατη. Δεν είχε αλλάξει απλά το σώμα της, αλλά όλη η στάση της για τη ζωή και η αυτοπεποίθηση της ήταν πιο ψηλά από ποτέ.

Το μυστικό που έμαθε ήταν ότι για το πρόβλημα της ευθυνόταν εκείνη, δεν μπορούσε να κατηγορίσει κανέναν άλλον. Εκείνη έφτασε τον εαυτό της σε αυτό το σημείο και εκείνη ήταν η μόνη που μπορούσε να το βοηθήσει. Μπορεί να είχε τους φίλους και την οικογένεια της να την υποστηρίζουν, ήταν πολύ παρηγορητικό ότι ήταν στο πλάι της – πράγμα που ειλικρινά τη βοήθησε.

Ήθελε να τρέξει 1.600 km σε μαραθώνιο και σε ημιμαραθώνιο για πρώτη φορά. Δε την ένοιαζε πόσο καιρό κάθε αγώνας θα της πάρει ή σε πόσο καιρό θα καταφέρει το στόχο της. Ξέρει για τι είναι ικανή και αγαπάει κάθε αγώνα που της θυμίζει τι μπορεί να κάνει.

Πηγή: runnersworld.com

Επιμέλεια: Μαρία Μεντζέλου, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, πτυχιούχος του Τμήματος Επιστήμης Διατροφής και Διαιτολογίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, Τηλ. 6984515475, email: maria.mentzelou@hotmail.com