Η Mallory Creveling πήρε το Νοέμβριο του 2016 την πιστοποίηση ότι μπορεί να είναι personal trainer, ξεκινώντας από τον Ιανουάριο να εργάζεται. Προσπάθησε ξανά να διδάξει σε ομαδικά μαθήματα, αλλά οι μέντορες της είπαν ότι πρώτα θα έπρεπε να δουλέψει την αυτοπεποίθηση της μπροστά σε μια αίθουσα γεμάτη ανθρώπους. Τελικά, το γυμναστήριο που συνεργαζόταν πριν 3 μήνες αποφάσισε να της δώσει ομαδικά μαθήματα.
Να τι έχει μάθει μέσα από την σκληρή δουλειά που έχει καταβάλλει:
1.Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να ακούς τα επιφωνήματα των ατόμων ότι τους αρέσει το workout.
Πιθανόν να έχεις ακούσει instructors – ειδικά σε υψηλής έντασης μαθήματα – να σε εμψυχώνουν ώστε να δώσεις το κάτι παραπάνω. Ίσως να σου αρέσει, ίσως και όχι. Μπορεί απλώς να το αγνοείς. Σαν μαθήτρια, δεν απαντούσε πίσω με την ίδια ενέργεια, αλλά τώρα που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη, το κάνει πάντα. Η αλήθεια είναι ότι αν ακόμα και ένα άτομο συμμετέχει μπορεί να κάνει τη διαφορά για τον trainer.
Σαν instructor, ρωτάει πλέον πώς νιώθουν οι ασκούμενοι στα μέσα του προγράμματος σε μια προσπάθειά της να τους κάνει να ελέγξουν τα σώματά τους και να μείνουν προσηλωμένοι στο στόχο και ταυτόχρονα δίνοντάς τους μια μικρή ώθηση ενδιάμεσα σε δύσκολες ασκήσεις. Επίσης, ψάχνει για ανατροφοδότηση ώστε να είναι σίγουρη ότι όλα βαίνουν καλώς. Όταν δεν παίρνει απάντηση ή η αίθουσα είναι ήσυχη, εκνευρίζεται λίγο. Είναι πολύ δύσκολο; Παραείναι εύκολο; Κοιμούνται; Σκέφτονται μετά από εδώ ότι θέλουν να φάνε πίτσα; Αναρωτιέται τι δεν πάει καλά και τι θα μπορούσε να είχε κάνει διαφορετικά. Όμως, όταν εμφανίζεται εκείνο το ένα άτομο που πολύ εγκάρδια λέει “Τέλεια!” ενεργοποιείται ένα booster διάθεσης – τόσο για εκείνη, όσο και για τους υπόλοιπους στην αίθουσα – και παίρνει την επιβεβαίωση ότι όλα είναι ΟΚ.
2.Το να είσαι ευπαρουσίαστος, λίγο πολύ είναι μέρος της δουλειάς.
Έχει συνειδητοποιήσει ότι η ενέργειά της με των υπολοίπων συμμετεχόντων στο class είναι αλληλοεξαρτώμενες. Γι’ αυτό ένα από τα πιο σημαντικά καθήκοντα της είναι να μπορέσει να τονώσει τους μαθητές της. Καφές, χορός, καλή μουσική και η προσπάθειά της να πει αστεία στα οποία κανένας δε γελά γιατί κοιμούνται (ή μάλλον γιατί τα αστεία της δεν είναι καλά) φαίνεται να πιάνουν. Ένα από τα προτερήματά της είναι ότι μπορεί εύκολα να κάνει της άλλους να χαμογελούν.
3.Το να βρεις τις σωστές λέξεις για να κινητοποιήσεις είναι πολύ σημαντικό και πολύ δύσκολο.
Όταν προσπαθείς να δώσεις σε κάποιον την έξτρα ώθηση που χρειάζεται ώστε να κάνει τις τελευταίες επαναλήψεις, η εύρεση των κατάλληλων λέξεων ώστε να είναι συγκεντρωμένοι είναι πολύ σημαντική δουλειά – και πολύ δύσκολη. Οι περισσότεροι γυμναστές έχουν μια λέξη που χρησιμοποιούν για ενθάρρυνση (η δική της είναι “όμορφα”). Όσα περισσότερα όμως λες, τόσο λιγότερη αξία φαίνεται να έχουν. Κάπως έτσι είναι όταν οι προπονητές λένε ότι έχεις 15 δευτερόλεπτα για να δουλέψεις, αλλά χρειάζεται να πιεστείς για άλλα 45 (κακό!). Έτσι, είναι δύσκολο να εμπιστευτείς αυτό που θα ακούσεις.
Ενώ μπορεί να είναι δύσκολο να βρεις mantras που να καταφέρουν να κινητοποιήσουν, η αλήθεια είναι ότι ο καθένας ανταποκρίνεται σε διαφορετικά ερεθίσματα και το να σου έρθει το κατάλληλο απαιτεί την αναγνώριση του κοινού που έχεις και λίγο τύχη. Συχνά έχει να καταλάβει πώς να μεταδώσει το ίδιο μήνυμα σε διαφορετικό κοινό. Θα μπορούσε να το κάνει με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανε μια φίλη σου (το έχεις, κορίτσι!), όπως θα το έκαναν οι γονείς σου (απλά πίστεψε στον εαυτό σου) ή όπως θα το έκανε ο προπονητής σου (κάνε άλλα 10 burpees σε 20 sec ή μετά θα κάνεις άλλα 10). Τελικά, όλα καταλήγουν στον ίδιο στόχο, αλλά σου δίνουν μια εντελώς διαφορετική αίσθηση.
Το συμπέρασμα είναι, ότι δεν μπορεί να λέει οτιδήποτε. Πρέπει να πιστεύει στον εαυτό της, διαφορετικά το έχασε το παιχνίδι. Θα ήθελε να είναι η instructor που να λέει το πιο κατάλληλο πράγμα όταν το χρειάζεσαι, αλλά χρειάζεται πολύ εξάσκηση για να φτάσει κανείς και εν προκειμένω η ίδια σε αυτό το σημείο.
4.Έχει παρατηρήσει ότι η γλώσσα του σώματος της έχει μεγάλο αντίκτυπο στην ενέργεια της αίθουσας.
Φαίνεται ότι ο τρόπος που ο instructor τοποθετείται στην αίθουσα μπορεί να αλλάξει εντελώς το πώς οι μαθητές ανταποκρίνονται. Ένα tip που έμαθε κατά την εκπαίδευση της: δεν μπορεί να αλλάξουν μόνο οι ενθουσιώδεις φωνές την ενέργεια της αίθουσας, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο κινείσαι.
Το να περπατάς γύρω από την αίθουσα με κουλουριασμένους ώμους και με κατσουφιασμένο πρόσωπο μπορεί να ρίξει αρκετά τη διάθεση της αίθουσας – αλλά το να χορεύεις από τη μία άκρη ως την άλλη δείχνοντας τις κινήσεις, μπορεί στα αλήθεια να την τονώσει και να βοηθήσει τους μαθητές να παθιαστούν.
5.Το να έχεις το νου σου στη φόρμα καθενός είναι από μόνο του μια δουλειά.
Η διόρθωσή τους, χωρίς να διασπάς την προσοχή των μαθητών μπορεί να γίνει δύσκολη. Η ενθάρρυνση διευκολύνει την πρακτική διδασκαλία, βοηθώντας τους θεατές να καταλάβουν πώς να εκτελέσουν μια άσκηση. Έτσι, τα μάτια της είναι πάντα σε επιφυλακή, προσπαθώντας να βρουν όποιον χρειάζεται κάποια παραλλαγή της άσκησης. Μερικές φορές, η φόρμα όλων μοιάζει τέλεια, άλλες φορές μερικοί μπορεί να βοηθηθούν από μια τσιμπιά που μπορεί να δώσει ή και δυο. Η προσπάθεια να τους έχεις στη σωστή θέση, χωρίς να τους σταματάς από τη ροή του προγράμματος μπορεί να γίνει δύσκολη κατά καιρούς – και ακόμα μαθαίνει τον καλύτερο τρόπο για να το κάνει.
Μερικές φορές ανησυχεί ότι χάνει πολύ από την προσοχή της στη φόρμα των ανθρώπων. Φαντάζεται ότι ο χρόνος σταματά την ώρα που διδάσκει και αρχίζει να μοιάζει ότι προσπαθεί μα λέει 100 λιγότερα πράγματα σε μισό δευτερόλεπτο. Για τώρα, προσπαθεί να βρει το ρυθμό και να κάνει το καλύτερο για να αντεπεξέλθει.
6.Τα οnline reviews μπορεί να είναι σκληρά, αλλά όταν είναι εποικοδομητικά, μπορεί να είναι επιβοηθητικά.
Οι ανώτεροί της την είχαν προειδοποιήσει να μη τα διαβάζει. Όμως, μια νύχτα μετά από ένα μάθημα που δεν είχε πάει τόσο καλά, αποφάσισε να τις διαβάσει. Μπορεί να ήταν μερικά θετικά είχε σκεφτεί. Δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημα, είχε σκεφτεί.
Αυτό που ανακάλυψε ήταν ότι λέξεις όπως “βαρετό” και “ανυπόφορο”, δεν είναι επίθετα που θες να χρησιμοποιούνται όταν περιγράφεις ένα άτομο, πόσο μάλλον όταν η δουλειά σου είναι να φτιάξει τη διάθεση μιας αίθουσας. Χρειάστηκε να κάνει μερικές συζητήσεις με άλλους instructors και να τη boostάρουν μερικοί φίλοι της για να καταλάβει ότι αυτά τα reviews δεν αντιπροσωπεύουν το χαρακτήρα της. Δε γίνεται να αρέσει σε όλους το μάθημα της και αυτό είναι ΟΚ. Ωστόσο, έχει μια παράκληση: Σκέψου το άτομο που βρίσκεται πίσω από το μικρόφωνο πριν πατήσεις “submit”.
Αυτό που μπορεί να βοηθήσει είναι όταν κάποιος γίνεται αρκετά συγκεκριμένος σε τι του άρεσε και τι όχι, ώστε να γίνουν οι αντίστοιχες αλλαγές στο μέλλον.
7.Το να κάνεις μια αξιόλογη playlist είναι από μόνη του μια δουλειά – και πρέπει να κάνεις αλλαγές κάθε βδομάδα.
Ένας συνάδελφος της είχε πει κάποτε ότι εν μέρη είναι DJ, όταν είχε φτιάξει την πέμπτη playlist για εκείνη την εβδομάδα. Ειλικρινά, μάλλον είχε δίκιο. Η επιλογή του σωστού mix για ένα πρόγραμμα παίρνει χρόνο και χρειάζεται στρατηγική.
Από τη μία μπορεί να είναι συναρπαστικό να κάνεις throwback σε τραγούδια που είχαν κάνει χαμό το 2000, βρίσκοντας funky ρεμίξ, όπως σε τραγούδια της Beyoncé και της Rihanna.
Όπως και με τις ασκήσεις, μερικές μέρες ξέρει ακριβώς τι να κάνει και ποια τραγούδια θέλει, υπάρχουν όμως και οι μέρες που της παίρνει 1 ώρα για να βρει ένα τραγούδι. Μερικές μέρες η playlist λειτουργεί τέλεια, άλλες πάλι, η μουσική επιβραδύνει όταν πραγματικά πρέπει να επιταχύνει.
Στο τέλος της μέρας, χρειάζεται πολύ προσπάθεια – τόσο στη μουσική και όσο στη συνολική εμπειρία – και κάθε φορά, μαθαίνει όλο και κάτι περισσότερο.
Πηγή: self.com
Επιμέλεια: Μαρία Μεντζέλου, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, M.Sc. στην Κλινική Διατροφή, Τηλέφωνο: 6984515475, E-mail: maria.mentzelou@hotmail.com