Μία αναγνώστρια ρωτάει: “Η 11χρονη κόρη μου μόλις άρχισε το Γυμνάσιο, οπότε κατά την ώρα της γυμναστικής πρέπει να τρέχει. Σιχαίνεται το τρέξιμο και νιώθει ότι είναι τελευταία. Την Δευτέρα έτρεξαν 200 μέτρα, την Τρίτη 400 μέτρα, και αύριο θα τρέξουν 800 μέτρα. Μετά θα φτάσουν τα 1500 μέτρα. Έχετε κάποια συμβουλή για το πώς να αναπνέει; Μήπως να κάναμε και εμείς κάποια προπόνηση μαζί της;”

Αγαπητή αναγνώστρια, οι ερωτήσεις σου ‘χτυπάνε‘ κάποιες ευαίσθητες χορδές μέσα μας, καθώς στο σχολείο και εγώ σιχαινόμουν το τρέξιμο. Πάντα ένιωθα «λίγη» και πιεζόμουν πολύ και σωματικά και ψυχολογικά. Μπορώ να καταλάβω πλήρως το πώς νιώθει η κόρη σας, όπως είμαι βέβαιη μπορούν αρκετοί και από τους αναγνώστες μας. Είναι πολύ καλό που η κόρη σας έχει καλή επικοινωνία μαζί σας, και σας ανοίγεται για να ακουστεί και να εκφράσει το πώς νιώθει.

Ένας τρόπος να δείξετε την αγάπη σας είναι της δώσετε τα εργαλεία ώστε να βρει την δύναμη να ξεπεράσει την κατάσταση με τον δικό της τρόπο. Φυσικά είναι χρήσιμο όταν αξιολογείται η φυσική κατάσταση των παιδιών με διάφορα τεστ ή αγωνίσματα, ωστόσο αυτά ερμηνεύονται ως ανταγωνιστικά και οι γρηγορότεροι είναι «οι μάγκες» ενώ οι πιο αργοί γίνονται αντικείμενο γέλιου και κοροϊδίας. Γι’ αυτό τον λόγο πολλά παιδιά μισούν το τρέξιμο, είναι αυτό ακριβώς το πράγμα που τους κάνει να το απεχθάνονται.

Φυσικά από την άλλη, δεν πιστεύω ότι θα έπρεπε όλοι να είμαστε το νούμερο 1 και να κοκορευόμαστε. Δεν γίνεται να είμαστε όλοι το νούμερο 1, αλλά πρέπει να μάθουμε να γιορτάζουμε και να τιμούμε την προσπάθεια όλων. Έχω έναν φίλο γυμναστή και το πρόγραμμα τρεξίματος παρουσιάζεται σαν ομαδικό άθλημα. Τα παιδιά μαθαίνουν μαζί πώς να τρέχουν σε σωστή στάση, πώς να αναπνέουν, πώς να παρακολουθούν την προσπάθειά τους και να μάθουν να ακούν το σώμα τους.

Κάθε παιδί κάνει διάφορες δρομικές δοκιμασίες, αλλά αντί να επικεντρώνονται μόνο στον χρόνο, έχουν διάφορα γραφήματα όπου μετράνε τους καρδιακούς παλμούς, το πόσο δύσκολο τους φάνηκε, την απόσταση ή πόσο ένιωσαν ότι κουράζονται. Το γράφημα αυτό καταγράφει την πρόοδό τους στον χρόνο, και προπονούνται όλοι μαζί ώστε να έχουν προσήλωση σε στόχο και να επιτυγχάνουν πρόοδο. Οργανώνουν σκυταλοδρομίες, κυνήγι θησαυρού και διάφορα άλλα ώστε να βάλουν και την διασκέδαση στο τρέξιμο. Ένα παιδί για παράδειγμα που μπορεί να είναι το πιο αργό, μπορεί στο κυνήγι του θησαυρού να βγει πρώτο.

Υπάρχουν επίσης διάφορα βραβεία που μπορούν να δοθούν στο τέλος της χρονιάς όπως «καλύτερη εκτίμηση χρόνου», «γρηγορότερος» «ο πιο σταθερός» «ο πιο καλός φίλος» «μεγαλύτερη βελτίωση» κτλ. Το να κάνουμε τα παιδιά μας να αγαπήσουν ένα άθλημα για όλη τους την ζωή, όπως το τρέξιμο, θα αλλάξει τις ζωές τους. Και χρειάζεται πολύ λίγη ώρα να αφιερώσουμε για να τους διδάξουμε τους βασικούς λόγους που το τρέξιμο και το περπάτημα είναι τόσο ζωτικές δραστηριότητες.

Θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα να ζήσετε μαζί αυτή την «διαδρομή» με την κόρη σου. Μάθε την πώς να συντονιστεί με το σώμα της, να ακούει την αναπνοή της, να ρυθμίζει την δρομική της προσπάθεια ακόμα και με περπάτημα αν τα πράγματα γίνουν δύσκολα. Αυτό θα της δώσει τα εφόδια να φτάσει στον τερματισμό και κυρίως να επιτρέψει στο σώμα της να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του τρεξίματος χωρίς να υποφέρει.

  • Βάλτε έναν στόχο μαζί (πχ κάποιον αγώνα 5χλμ) και προπονήσου μαζί της
  • Περπατήστε 5 λεπτά στο ξεκίνημα και στην λήξη της προπόνησης, μαζί με κάποιες διατάσεις στο τέλος
  • Άσε την κόρη σου να κατευθύνει εκείνη την προπόνηση ανάλογα πως είναι η αναπνοή της ή πως νιώθει. Ξεκινήστε αρχικά με τον χρόνο, όχι με την απόσταση. Τρέξτε μέχρι να ακούγεται η αναπνοή της… περπατήστε όταν ξαναβρεί τις ανάσες της.
  • Ξεκινήστε αργά. Ένα 10λεπτό πρόγραμμα ίσως δεν είναι πολύ για εμάς, αλλά για ένα 11χρόνο κορίτσι που μισεί το τρέξιμο μπορεί να είναι ένας αιώνας!
  • Σταδιακά χτίστε τον χρόνο μέχρι τα 15 – 20 λεπτά… και λίγο παραπάνω αν θες να ολοκληρώσεις τα 5χλμ.
  • Κάνε ένα σχεδιάγραμμα, με διάφορα στίκερ… όταν πιάνεις τους στόχους που βάζεις και ολοκληρώνεις τις προπονήσεις. Κράτα σημείωση όχι μόνο την απόσταση, αλλά τον χρόνο, το πώς ένιωθες ώστε να βλέπεις και την πρόοδο σταδιακά.
  • Μετά από κάποιο event γιορτάστε το με ένα δώρο στον εαυτό σου (πχ ένα δείπνο στο αγαπημένο σου μέρος)

Αναφορικά με το τρέξιμό της την ώρα της γυμναστικής, θα την βοηθήσει να βγάλετε μια στρατηγική με περπάτημα και τρέξιμο που θα το κάνει όπως εκείνη νομίζει, και έτσι θα κάνει την εμπειρία της πιο ευχάριστη. Μπορεί να μην γίνει η μεγαλύτερη φαν του τρεξίματος, όμως θα καταλάβει τα οφέλη του τρεξίματος και την ευχαρίστηση που ίσως δίνει.

Είσαι το ζωντανό παράδειγμα για την κόρη σου !

Πηγή: RUNNER’S WORLD

Επιμέλεια: Γιώργος Σπύρου