H Jenna Chapman έθεσε μερικές ερωτήσεις σε έναν υπάλληλο “καθαρά” running καταστήματος και μας μεταφέρει την εμπειρία!

Οι δρομείς ασχολούνται με τα παπούτσια τους τόσο πολύ, σαν να είναι το οξυγόνο τους. Και όλα τα δρομικά μαγαζιά είναι προετοιμασμένα να δώσουν έμφαση αποκλειστικά και μόνο στο δρομέα, προσανατολίζοντας τις υπηρεσίες τους προς εκείνον και έχοντας την ανάλογη τεχνογνωσία.

Πολλοί δρομείς έχουν ένα συγκεκριμένο κατάστημα που είναι καθαρά δρομικό και το προτιμούν για τα ψώνια τους. ‘Για μένα, το μαγαζί που προτιμώ είναι το Playmakers στο Okemos, στο Michigan. Μίλησα με τον υπάλληλο του μαγαζιού Jess O’ Brien σχετικά με το πώς είναι να δουλεύεις σε ένα κατάστημα εξειδικευμένο στο τρέξιμο. Αν σου θυμίζουν κάτι τα παρακάτω, τότε λογικά δουλεύεις σε δρομικό κατάστημα’, λέει η Jenna. 

Σε ρωτάνε: “Πού είναι τα παπούτσια με τα πιο έντονα χρώματα”; Πελάτες όλων των ηλικιών ρωτάνε μανιωδώς για παπούτσια με νέον και ‘χτυπητά’ χρώματα.

Εκπτώσεις. Το να έχεις τις ‘ειδικές εκπτώσεις του υπαλλήλου’ σε βάζει σε πειρασμό και κάθε τρεις και λίγο καταλήγεις να γυρνάς σπίτι μετά τη βάρδιά σου, έχοντας αγοράσει και κάτι από το μαγαζί.

Είσαι λίγο ανταγωνιστικός. “Μαζεύεσαι” όταν κάποιος σου λέει ότι αγόρασε τα running shoes του από κάποια αλυσίδα αθλητικού εξοπλισμού. Νιώθεις όμως υπερηφάνεια για το μέρος που δουλεύεις, με την έννοια ότι ξέρεις ότι το προσωπικό του ξέρει τα πάντα για το τρέξιμο και το τι χρειάζεται ο δρομέας.

Οι φίλοι σου πάντα σου ζητάνε συμβουλές. Εξοικειώνεσαι σε γενικές γραμμές με τους τραυματισμούς των φίλων σου ή τους πόνους τους, γιατί σου λένε τα πάντα σχετικά με αυτούς, και μετά σε ρωτάνε ποιο είναι το κατάλληλο running παπούτσι για την περίπτωσή τους.

Η δουλειά τα Σαββατοκύριακα. Ενώ πολλοί πωλητές λιανικής λογικά είναι συνηθισμένοι σε αυτό, η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ό,τι καλύτερο να ξυπνάς την Κυριακή για να πας να δουλέψεις.Κρίνεις τον τρόπο τρεξίματος. Αφού έχεις εκπαιδευτεί να αναγνωρίζεις τη σωστή τεχνική τρεξίματος, το μάτι σου αρχίζει να παρατηρεί όπου κι αν πας. Βλέπεις κάποιον στο δρόμο να τρέχει και σκέφτεσαι “Πω, πατάει τόσο με τη φτέρνα. Μπορώ να βοηθήσω με αυτό”.

Κάποιες μέρες δεν μοιάζουν με “δουλειά”. Ας το αντιμετωπίσουμε, μιλάς για το τρέξιμο όλη μέρα ούτως ή άλλως. Οπότε, το να συζητάς για το θέμα και στο χώρο εργασίας σου, κάνει τη δουλειά πολλές φορές... διασκέδαση.

Οι συνάδελφοί σου γίνονται “οικογένεια”. Σε αντίθεση με άλλα επαγγέλματα, όπως σε εμπορικά καταστήματα ή σε μαγαζιά τροφίμων, οι φιλίες καλλιεργούνται γρήγορα στα running stores. Το άμεσα κοινό ενδιαφέρον, δηλαδή το τρέξιμο, τους ενώνει όλους.

Πηγή: womensrunning.competitor.com

Eπιμέλεια: Ραφαηντίνα Πατρικέλλη, απόφοιτη ΤΕΦΑΑ, running coach