Έχεις μόλις κάποιους μήνες που ξεκίνησες να τρέχεις και αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Ήδη νιώθεις ευεξία, καλύτερη διάθεση και περισσότερη ενέργεια στην καθημερινότητά σου. Πήρες τα πρώτα σου παπούτσια running και είσαι πολύ ευτυχισμένος που είδες την ζυγαριά να γράφει λιγότερα κιλά.

Το δρομικό κίνημα αυξάνεται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο, κάτι το οποίο δίνει χαρά και σε εμάς που ασχολούμαστε λίγο πιο εντατικά με το τρέξιμο. Μιας και η χώρα μας διανύει μία από τις χειρότερες περιόδους σε σχέση με τα οικονομικά της ζητήματα, το τρέξιμο είναι ένα είδος διαφυγής και εκτόνωσης. Χρειάζεται ελάχιστο εξοπλισμό και μπορεί να πραγματοποιηθεί οπουδήποτε και οποιαδήποτε ώρα χωρίς να σε περιορίζει.

Σιγά σιγά όμως θες να αντιμετωπίσεις το τρέξιμο σαν πρόκληση και αναζητάς το καλεντάρι των δρομικών site για τον 1ο σου αγώνα 5 χιλιομέτρων. Με ανυπομονησία προετοιμάζεσαι για αυτόν χωρίς ιδιαίτερο πλάνο και συνήθως κάνοντας πολλά λάθη μιας και δεν έχεις καθοδήγηση.

Η μέρα του αγώνα έφτασε! Ακολουθείς διατροφικές οδηγίες πριν τον αγώνα που διάβασες στο internet. O 1ος σου αγώνας ολοκληρώθηκε με επιτυχία και το 1ο μετάλλιο είναι γεγονός, με τις selfie να παίρνουν και να δίνουν. Τα συγχαρίκια κάτω από τη φωτογραφία δεν έχουν τελειωμό με το  ηθικό σου να είναι στα ύψη.

Προφανώς και έφυγες από τον αγώνα χωρίς την απαραίτητη αποθεραπεία και πήγες απευθείας για καφέ.

Η Δευτέρα ξημέρωσε και αναπολείς τι ωραία ήταν στον Κυριακάτικο αγώνα. Έτσι χωρίς να χάνεις χρόνο είσαι ήδη στην αναζήτηση νέας πρόκλησης και νέου αγώνα. Αυτή την φορά όμως θες το challenge να είναι μεγαλύτερο και αναζητάς αγώνα 10 χιλιομέτρων.

Στο στάδιο που προπονείσαι θα συνάντησες σίγουρα παντογνώστες που σου είπαν ότι τα 5 χιλιόμετρα είναι για τους πιτσιρικάδες και εσύ αρχίζεις και δουλεύεις στο μυαλό σου ότι πρέπει να ανέβεις απόσταση αν θες να έχει αξία αυτό που κάνεις.

Φυσικά δεν γνωρίζεις τις επιπτώσεις από αυτή την μετάβαση και ότι σε βάθος χρόνου δεν θα σε ωφελήσει και τόσο.

Ο 2ος σου αγώνας πλησιάζει και είσαι έτοιμος να γράψεις χρόνο και στα 10 χιλιόμετρα.

Το τρέξιμο πλέον αποτελεί τρόπο ζωής για εσένα και καθημερινότητα παρακολουθώντας τι συνέβη σε άλλους αγώνες του Σαββατοκύριακου, μαθαίνεις τους πρωταγωνιστές και τους ακολουθείς στα social media για να δεις τι παραπάνω κάνουν.

Αφού περάσαν δύο εβδομάδες αγώνων, θες να δοκιμάσεις και κάτι διαφορετικό πέρα από τους αγώνες σε άσφαλτο. Έτσι χωρίς να το καταλάβεις μάλλον έχεις γραφτεί σε κάποιον αγώνα βουνού. Φυσικά είσαι αδύναμος και ακατάλληλα προετοιμασμένος για έναν τέτοιο αγώνα όπου οι φορτίσεις είναι τελείως διαφορετικές από αγώνα δρόμου, μιας και οι γωνίες προσγείωσης αλλάζουν συνεχώς.

Υπέροχο συναίσθημα το τρέξιμο στην φύση, όπως και το συναίσθημα του πρώτου τραυματισμού που ήρθε όχι αποκλειστικά από το βουνό αλλά από τα 3 συνεχή Σαββατοκύριακα αγώνα.

Αν παρακολουθούσες πιο καλά τους πρωταθλητές Ελλάδος θα παρατηρούσες ότι προετοιμάζονται στοχευμένα για συγκεκριμένο αριθμό αγώνων μέσα στην χρονιά, με τον προγραμματισμό να είναι λεπτομερώς μελετημένος σε παράμετρους όπως (φορμάρισμα, περιοδισμός, ξεκούραση, όγκος χιλιομέτρων).

Δεν διαφωνώ ότι δεν θες να γίνεις πρωταθλητής και ότι το βλέπεις καθαρά σαν διασκέδαση. Δεν χρειάζεται όμως να ‘ξεζουμίσεις’ το σώμα σου με συνεχείς αγώνες κάθε Σαββατοκύριακο.

Ζήτησε την γνώμη κάποιου προπονητή, θέστε μαζί π.χ 8 αγώνες που σου αρέσουν μέσα στον χρόνο και προετοιμάσου όπως πρέπει.

Πίστεψε με, θα απολαύσεις περισσότερο τον τερματισμό, τον χρόνο σου και την φωτογραφία στο τέλος. Θα είναι αποτέλεσμα στοχευμένης προετοιμασίας και θα αξίζει περισσότερο, γνωρίζοντας ότι έκανες την μέγιστη προσπάθεια στον αγώνα.

Μην κάνεις αγώνα κάθε Σαββατοκύριακο γιατί δεν θα γνωρίσεις ποτέ τα πραγματικά σου όρια!


Επιμέλεια: Μιχάλης Καραγιώργος, Απόφοιτος ΤΕΦΑΑ