Μια αποτυχία δε σε κάνει αποτυχημένη!
Τι γίνεται όταν η δουλειά σε επηρεάζει παραπάνω απ’ όσο πρέπει; Η συνειδητοποίηση ότι η δουλειά σου δε σε καλύπτει πια μπορεί να σε εξαντλήσει και να σε οδηγήσει σε κατάθλιψη.
Νιώθεις αδύναμη. Ευάλωτη. Θες να τα παρατήσεις – εσένα, τη δουλειά, όλα.
Πώς μπορείς να αποφύγεις το αίσθημα της αποτυχίας όταν επιλέγεις να αφήσεις τη δουλειά σου;
Μπορεί να έχεις στα χέρια σου μια δουλειά που ονειρευόσουν χρόνια, αλλά η ζωή να σου αποδείξει ότι μάλλον δεν είναι έτσι τα πράγματα. Όταν στις συνεντεύξεις για δουλειά σε ρωτάνε ποιο είναι η μεγαλύτερη αδυναμία σου, εσύ μπορεί να λες γελώντας την τελειομανία, αλλά πραγματικά αυτή μπορεί να σε οδηγήσει στη ντροπή, αν γίνει έστω ένα παραμικρό λαθάκι.
Έτσι το σοκ που έρχεται στην συνέχεια μπορείς να φανταστείς πόσο μεγάλο είναι και σκέψεις όπως: «ήρθε η ώρα για περισσότερα λάθη» ή «απέτυχε όσο πιο γρήγορα μπορείς» σε κατακλύζουν.
Η καλύτερη ερώτηση, όμως, που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου είναι: «Ακόμα και αν αποτύχω, ποιο είναι το επόμενο βήμα;». Γιατί μετά την αποτυχία θα κάνεις το επόμενο βήμα προς την επιτυχία και θα βρεις το δρόμο σου, ανακαλύπτοντας ποιες επιλογές μπορούν να δουλέψουν και ποιες δεν είναι για σένα.
Είναι ακόμα πιο εύκολο από όσο ακούγεται.
Η ζωή δεν ξέρεις πώς εξελίσσεται μπορεί να οδηγηθείς στην δημιουργία της δικής σου δουλειά ή ποιος ξέρει σε ποια άλλη δουλειά.
Το να αποφεύγεις τα συναισθήματα σου, δε θα σε πάει πιο μακριά.
Αυτό που πρέπει να σκεφτείς – μετά από όλη τη συναισθηματική αναταραχή – είναι «Τώρα που απέτυχα, τι κάνω;»
Αναγνώρισε τον πόνο. Αντιμετώπισε κατάματα όλες τις σκληρές αλήθειες που αποφεύγεις, μπορείς να τα γράψεις σε ένα ημερολόγιο. Τα δάκρυα μπορούν να σε οδηγήσουν στη σωστή κατεύθυνση.
Έπειτα, νιώσε συμπόνοια για τον εαυτό σου και πες μπράβο για το αρχικό ρίσκο που πήρε – ακόμα και αν το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που περίμενες. Σκέψου τι θα έλεγες στον κολλητό/ή σου αν περνούσε μια παρόμοια κατάσταση και φέρσου στον εαυτό σου με την ίδια ευγένεια και σεβασμό.
Μπορείς να εξομολογηθείς την άσχημη ψυχολογική κατάσταση που πέρασες σε κάποιο φίλο σου που εμπιστεύεσαι. Αμέσως, θα σε καταλάβει, μπορεί ακόμα και να μάθεις μια δική του άγνωστη πτυχή.
Μετά, ρώτησε τον εαυτό σου: «Ποια είναι η επόμενη σωστή κίνηση;» – εστιάζοντας σε μικρά πράγματα που θα μπορούσες να ελέγξεις στο παρόν. Βήμα βήμα προετοίμασε τις σχέσεις σου, κλείσε ανοιχτά κεφάλαια και δώσε το τέλος σε αυτή την ιστορία.
Το πρόβλημα δεν είναι η αποτυχία, αλλά η σχέση σου με αυτή. Η ανάγκη σου να την αποφύγεις και να φύγεις μακριά όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Η αξία σου είναι εσωτερική και ενστικτώδης, ανεξαρτήτως τι συμβαίνει στη δουλειά σου. Ανεξαρτήτως τι πάει καλά και τι όχι στη ζωή σου. Και όσο για τα συναισθήματα που αποφεύγει, αυτά το μόνο που σου ζητούν είναι να κάτσεις μαζί τους και να τα ρωτήσεις: «Τι έχετε να μου μάθετε;»
Η λογική δεν μπορεί να σε πάει παραπέρα. Μόνο η ευγένεια και η καλοσύνη. Τίμησε τα αισθήματά σου. Κλάψε όσο χρειάζεσαι. Φέρσου με στοργή στα κομμάτια που σε πονάνε, όπως θα έκανες με τα τραύματα ενός φίλου σου: με συμπόνοια, υπομονή και αγάπη.
Πηγή: SELF
Επιμέλεια: Μαρία Μεντζέλου