O Patrick Cohn και η Lisa Cohn, ειδικοί αθλητικής ψυχολογίας σε εφήβους, θεωρούν ότι οι προπονητές και οι γονείς που έχουν βαθύτερη γνώση των προκλήσεων και των στρατηγικών του ‘ψυχολογικού παιχνιδιού’, είναι καλύτερα εξοπλισμένοι ώστε να εμφυσήσουν αυτοπεποίθηση στους νεαρούς αθλητές.

Οι δύο ψυχολόγοι σου δίνουν παρακάτω ένα παράδειγμα στο πώς μπορούν οι προπονητές και οι γονείς να βελτιώσουν την ψυχική αντοχή των νέων αθλητών, χρησιμοποιώντας στρατηγικές που έχουν αποδειχτεί.

1. Χαμήλωσε τις προσδοκίες

Γονείς και προπονητές συχνά προβάλλουν τις δικές του προσδοκίες πάνω στα παιδιά, με πρόθεση να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση των μικρών αθλητών. Αυτό συχνά έχει το αντίθετο αποτέλεσμα και μπορεί να κάνει τα παιδιά να αισθανθούν πίεση. Ο Patrick λέει: ‘Όταν δουλεύουμε με γονείς παιδιών σε ομάδες softball και baseball, βοηθάμε γονείς και αθλητές να κατανοήσουν ότι οι αυστηρές προσδοκίες – οι ανάγκες των γονέων σχετικά με το πώς πρέπει να αποδώσουν τα παιδιά – στην πραγματικότητα πλήττουν την απόδοσή τους.

Αυτό που θέλεις είναι οι αθλητές να νιώθουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους την ώρα του αγώνα, άρα αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συγκρατήσεις τις δικές σου προσδοκίες, καθώς βάζεις το παιδί στη διαδικασία να κάνει υπερβολικό focus στα αποτελέσματα. Αυτό έχει ως συνέπεια, αν δεν αποδώσουν σύμφωνα με τα standards τους (ή σου) να αισθάνονται υπερβολικά αρνητικά συναισθήματα.

2. Πρόσεχε τι λες

Να πώς πάει: οι γονείς και οι προπονητές, μέσα από τις ειλικρινείς προθέσεις τους να είναι υποστηρικτικοί, συχνά λένε πράγματα τα οποία τα παιδιά τα μεταφράζουν ως προσδοκίες. Για παράδειγμα, ένας γονιός παιδιού που παίζει ποδόσφαιρο θα μπορούσε να πει: ‘Σήμερα θα είχες βάλει γκολ αν είχες τρέξει πιο γρήγορα προς την μπάλα’.

Στην αρχή σκέφτεσαι ότι αυτό ακούγεται υποστηρικτικό, αφού το λέει ο γονιός πιστεύοντας ότι το παιδί του θα μπορούσε να είχε τρέξει γρηγορότερα σε εκείνη τη φάση. Το λέει για να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, αφού όλοι ξέρουν ότι θα είχε την ικανότητα να τρέξει γρηγορότερα, σωστά; Λάθος. Πολλά παιδιά δεν μπορούν να σκεφτούν όλο αυτό το θετικό νόημα και να κρατήσουν στη συγκεκριμένη περίπτωση το ότι ‘έχουν την ικανότητα’. ‘Έχουμε δει εντυπωσιακές ερμηνείες από τα παιδιά’, λένε οι Patrick και Liza. ‘Πολλά παιδιά σκέφτονται ότι πρέπει να είναι τέλεια όταν έρχεται ευκαιρία σε κάθε φάση και ότι, αν δεν το κάνουν, θα απογοητεύσουν τον γονιό ή τον προπονητή τους’. Επίσης, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή η ώρα που παίρνεις το παιδί από την προπόνηση για το σπίτι, είναι η ώρα που το παιδί ξέρει ότι θα του μιλήσεις κατευθείαν για το πώς πήγε η προπόνηση. Καλύτερα να το αποφύγεις εκείνη την ώρα.

Μπορεί να νομίζεις ότι αυτό είναι υπερβολικό, αλλά έτσι λειτουργούν τα μυαλά των μικρών μας φίλων. Τα παιδιά εσωτερικοποιούν ή υιοθετούν τις υψηλές προσδοκίες κι έπειτα ανησυχούν υπερβολικά για το πώς θα λειτουργήσουν πάνω στην ευκαιρία επίθεσης για παράδειγμα, με το φόβο να μην απογοητεύσουν κανέναν.

3. Δίνε έμφαση στη διαδικασία περισσότερο παρά στα αποτελέσματα

Οι ψυχολόγοι προτείνουν να κάνεις focus σε πιο διαχειρίσιμους στόχους ή αντικείμενα της προπόνησης και του αγώνα που βοηθούν τα παιδιά να εστιάσουν στη διαδικασία. Για παράδειγμα, μπορείς να πεις στον ποδοσφαιριστή να κοιτάζει νωρίτερα την πορεία της μπάλας ή στον παίκτη χάντμπολ να φεύγει γρηγορότερα στην αντεπίθεση. Τα παιδιά μπορούν να πετύχουν συχνότερα κάτι τέτοιο, σε σχέση με το να σκοράρουν σε κάθε ευκαιρία.

Αν θες να βοηθήσεις το παιδί σου να πετύχει το μεγαλύτερο δυνατό δυναμικό του στον αθλητισμό και να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη από αυτόν, σιγουρέψου ότι οπλίζεις τον εαυτό σου με τα παραπάνω, αλλά και με άλλες στρατηγικές που βελτιώνουν τις πιθανότητες καλής σχέσης του παιδιού με την άθληση και στην ενήλικη ζωή του.

Πηγή: active.com

Eπιμέλεια: Ραφαηντίνα Πατρικέλλη, απόφοιτη ΤΕΦΑΑ, running coach