Την τελευταία εικοσαετία δεν ήταν λίγες εκείνες οι φορές που ξέσπασε κάποιο διατροφικό σκάνδαλο ή επιδημία. Έτσι κάθε φορά νέα στοιχεία προκύπτoυν και η κλινική πρακτική αλλάζει. Νέες θεραπείες αντικαθιστούν τις παλιές – μερικές φορές επειδή είναι αποδεδειγμένα καλύτερες, και άλλες επειδή έχουν καλύτερο μάρκετινγκ…τρελές αγελάδες, διοξίνες, γρίπη των πουλερικών και πολλά άλλα. Και να τα εμβόλια και να ο πανικός και το ανακάτεμα μέχρι που να έρθει το επόμενο σκάνδαλο τρέχουμε όλοι σύσσωμοι να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για το προηγούμενο…(αλήθεια όταν ξεσπάει κάτι καινούριο τι γίνεται με το παλιό;)
Media, συμφέροντα και επιτήδειοι, μια μεγάλη πιάτσα φοβοκάπηλων στοχεύουν να σε κάνουν υποχόνδριους παρά τη θέλησή σου. Η πολιτική του φόβου άλλωστε πετυχαίνει σχεδόν πάντα. Κάπως έτσι λοιπόν τα τελευταία τρία χρόνια άρχισαν να εμφανίζονται στο γραφείο μου και αρκετών συναδέλφων αρκετά περιστατικά με καντιντίαση. Πριν ξεκινήσουμε κάποιο πρόγραμμα διατροφής ρώτησα τους «πάσχοντες» αν κάνουν κάποιου είδους θεραπεία με φάρμακα. Όλοι είπαν όχι (τυχαίο… δε νομίζω). Αυτό με έκανε να απορήσω και έτσι ρώτησα πως έγινε η διάγνωση. Από τα περιστατικά που είχαν τη δήθεν κάντιντα κανένα δεν είχε κάνει την απαιτούμενη καλλιέργεια στα κόπρανα ή το αίμα!!! Και όταν τους ρώτησα μα πως το καταλάβατε, έλαβα από όλους την ίδια απάντηση: Ένας «γιατρός» που πήγαν για το θέμα του πάχους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι κάντιντα! Ο ίδιος «γιατρός»τους έδωσε την αντίστοιχη δίαιτα για να αδυνατίσουν και να σκοτώσουν και το μύκητα!!! Φυσικά το αποτέλεσμα μετά από λίγο καιρό ήταν να αδυνατίσει… το νευρικό τους σύστημα. Τώρα τελευταία έχει κοπάσει ελαφρώς αυτό το φαινόμενο… ή φοβία να το πω. Όμως ο φόβος και ο τρόμος είναι παντού… και να τα τεστ δυσανεξίας και να σου οι αλλεργίες στο σιτάρι… και να και η διατροφή χωρίς γλουτένη! (Σταματημό δεν έχουν πάντως! Όρεξη να έχεις να ασχολείσαι…)
Τι είναι γλουτένη, που συναντάται σε τι χρησιμεύει;
Η γλουτένη είναι μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι και στα προϊόντα του. Η gλουτένη είναι πρωτεΐνη του ενδοσπερμίου του μαλακού σιταριού, κριθαριού και σίκαλης, η οποία αποτελείται από τη γλοιαδίνη και γλουτελίνη. Στη γλουτένη οφείλεται το «φούσκωμα» του ζυμαριού του ψωμιού. Η γλουτένη μπορεί να δίνει μεγάλο πλεονέκτημα στην αρτοποιία αλλά σε μια ομάδα ανθρώπων δημιουργεί δυσανεξία που ονομάζεται κοιλιοκάκη.
Τι είναι η κοιλιοκάκη και τι δεν είναι.
Η κοιλιοκάκη δεν αποτελεί αλλεργία. Η πάθηση αυτή αφορά το λεπτό έντερο και εμφανίζεται κυρίως σε πρώιμη ηλικία αλλά και σε ενήλικες. Χαρακτηρίζεται από διάχυτη προσβολή του λεπτού εντέρου με ατροφία των λαχνών και υποπλασία των κρυπτών του βλεννογόνου και επακόλουθη μείωση της απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών. Το αίτιο είναι η γλοιαδίνη (συστατικό της γλουτένης) της οποίας ο μηχανισμός δράσης δεν είναι απόλυτα γνωστός. Μια θεωρία συνδέει την κοιλιοκάκη με την απουσία ενός ενζύμου της νήστιδας ενώ συνήθως περιγράφεται ως αυτοάνοση νόσος, στην οποία ο οργανισμός με το ερέθισμα της γλουτένης ενεργοποιεί ανοσολογικούς μηχανισμούς που προκαλούν βλάβη στην εσωτερική επιφάνεια του λεπτού εντέρου, καταστρέφοντας τις λάχνες του και επηρεάζοντας τη σωστή απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, των βιταμινών και των ιχνοστοιχείων. Ενώ εμφανίζεται συνήθως με συμπτώματα το γαστρεντερικό, τα συμπτώματα μπορεί επίσης να εκδηλωθούν και αλλού όπως για παράδειγμα η φαγούρα στο δέρμα. Μια έρευνα του 2001 σε ασθενείς με κοιλιοκάκη αναφέρει ότι οι ασθενείς εκδήλωσαν συμπτώματα της νόσου κατά μέσο όρο 11 έτη πριν από τη διάγνωση. Μια παραπλήσια έρευνα σε παιδία με κοιλιοκάκη έδειξε μια παρόμοια τάση: Πολλαπλοί γιατροί και διαφορετικές διαγνώσεις. Επειδή η κοιλιοκάκη εκδηλώνεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, δεν μπορεί να διαγνωσθεί με βάση τα συμπτώματα και μόνο.
Είναι δύσκολο να εντοπιστεί η δυσανεξία στη γλουτένη;
Η ανοσολογική αντίδραση στην κοιλιοκάκη είναι μια αντίδραση στην γλοιαδίνη, μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι, κριθάρι και σίκαλη. Ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό διαγνωστικό τεστ είναι πλέον ευρέως διαθέσιμο.
Το αίμα ελέγχεται για IgA αντισώματα και ανασυνδυασμένη τρανσγλουταμινάση ιστού (IgA-tTGA) ή για ενδομύσιο (IgA-EMA). Οι δοκιμές αυτές έχουν υψηλή ευαισθησία (90% -96%) καθώς και εξειδίκευση (> 95%) για την κοιλιοκάκη.
Τα θετικά αποτελέσματα ακολουθούνται από βιοψία ώστε να επικυρωθεί η διάγνωση. Αυτή η διάγνωση επιβεβαιώνεται και από την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της διατροφής χωρίς γλουτένη στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. (Η πλήρης διαγνωστική διαδικασία συνοψίζεται στο. AGA Institute Medical Position Statement on the Diagnosis and Management of Celiac Disease.)
Μη δυσανεξία στη γλουτένη!
Πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν την ύπαρξη μιας νέας κατάστασης η οποία χαρακτηρίζεται ως μη κοιλιακή ευαισθησία στη γλουτένη ή NCGS (nonceliac gluten sensitivity), η οποία εκδηλώνεται με εντερικά ή περιεντερικά συμπτώματα που βελτιώνονται ή εξαφανίζονται μετά την αποφυγή κατανάλωσης γλουτένης. Αν και η κλινική διάσταση αυτής της ιδέας είναι υπό συζήτηση, ο επιπολασμός της μη κοιλιακής ευαισθησίας στη γλουτένη στο γενικό πληθυσμό εκτιμάται ότι είναι αρκετά υψηλότερος από αυτόν της κοιλιοκάκης. Η έλλειψη ενός σαφούς ορισμού της μη κοιλιακής ευαισθησίας στη γλουτένη, σχετίζεται κυρίως με τα ετερογενή αιτία αυτής της κατάστασης, τα συμπτώματα της οποίας εκτιμάται ότι προκαλούνται από διάφορους μηχανισμούς. Αν η μη κοιλιακή ευαισθησία στη γλουτένη είναι ένα αιτιολογικά ετερογενές σύνδρομο, τ
ότε οι επιλογές διαχείρισης του θα πρέπει να ποικίλλουν ανάλογα με τα κύρια ή τα παράλληλα παθολογικά αίτια.
Εάν έχεις κοιλιοκάκη, θα πρέπει να αποφύγεις τη γλουτένη εφόρου ζωής. Αλλά τι γίνεται με εκείνους που έχουν αρνητική διάγνωση στην κοιλιοκάκη, και παρόλαυτά εμφανίζουν συμπτώματα από την κατανάλωση γλουτένης που περιέχουν τα τρόφιμα;
Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν τουλάχιστον πέντε πιθανά σενάρια:
- κάποιος θα μπορούσε να έχει έλλειψη IgA. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο η διάγνωση για κοιλιοκάκη είναι ψευδής και χρειάζονται και άλλες εργαστηριακές δοκιμές που θα συγκριθούν σε σχέση με τη βιοψία.
- κάποιος μπορεί να είναι ήδη σε δίαιτα ελεύθερη γλουτένης, η οποία μετά από καιρό θα προκαλέσει ένα αρνητικό αποτέλεσμα μετά από την κατανάλωση γλουτένης.
- Θα μπορούσε να είναι απλώς ένα λάθος αποτέλεσμα των εργαστηριακών εξετάσεων (κανένα αποτέλεσμα εργαστηριακών δοκιμών δεν είναι 100% ακριβές)
- Μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή υποκλινικής κοιλιοκάκης
- Μπορεί να μην είναι η κοιλιοκάκη, και χρειάζεται να αξιολογηθούν άλλα αίτια
Σε αυτήν την περίπτωση αναφερόμαστε σε μη κοιλιακή ευαισθησία στη γλουτένη (non-celiac gluten sensitivity ή NCGS).
Παρά την αναγνώριση της NCGS εδώ και 30 χρόνια, μόνο πρόσφατα το ενδιαφέρον γι αυτήν είναι ιδιαίτερα αυξημένο (με περίπου 336.000 αποτελέσματα του Google, αλλά μόνο 10 καταχωρήσεις στο PubMed!). Αξίζει να σημειωθεί ότι, ότι η γνώση του κοινού στην Αμερική για την NCGS υπερβαίνει την αυτή της κοιλιοκάκης.
Επομένως, πώς θα γίνει αντικειμενική διάκριση μεταξύ κοιλιοκάκης και της NCGS. Ο παρακάτω πίνακας συνοψίζει τις ομοιότητες και τις διαφορές:
| ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ | ΚΟΙΛΙΟΚΑΚΗ | ΜΗ ΚΟΙΛΙΑΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΤΗ ΓΛΟΥΤΕΝΗ (NCGS) |
| ΣΥΝΩΝΥΜΑ | Κοιλιακή νόσος, εντεροπάθεια σχετική με τη γλουτένη | Μη κοιλιακή δυσανεξία στη γλουτένη, μη κοιλιακή ευαισθησία στο σιτάρι, ευαισθησία στη γλουτένη, υπερευαισθησία στη γλουτένη |
| ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ | Περίπου το 1% του γενικού πληθυσμού | Άγνωστο αλλά υπάρχουν υποψίες ότι είναι υψηλότερη από αυτή της κοιλιοκάκης |
| ΓΕΝΕΤΙΚΗ | Σχετική με το HLA-DQ2 ή το HLA-DQ8 | Δε σχετίζεται με συγκεκριμένο απλότυπο |
| ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ | Κυρίαρχη προσαρμοστική απάντηση του ανοσοποιητικού στα πεπτίδια της γλουτένης που περιορίζεται από το HLA-DQ2 ή το HLA-DQ8 | Άγνωστοι, πολλοί μηχανισμοί θεωρούνται όμως ύποπτοι όπως: έμφυτη αντίδραση του ανοσοποιητικού στη γλουτένη, αλλεργία IgE στο σιτάρι, δυσαπορρόφηση υδατανθράκων αμύλου, παρόμοια με οποιοειδή δράση της γλουτένης, φλεγμονή μικρού βαθμού προκαλούμενης από τη γλουτένη, και δράση placebo από φαγητά που περιέχουν γλουτένη |
| ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΟΡΟΥ | Θετικά αποτελέσματα σε TTA, EMA, AGA | Αρνητικά αποτελέσματα σε TTA και αντι-EMA, μερικές φορές θετικά αποτελέσματα σε IgG AGA |
| ΕΞΟΜΑΛΥΝΣΗ ΛΑΧΝΩΝ | Παρουσα | Απούσα |
| ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ | Εντερικά και περιεντερικά | Εντερικά και περιεντερικά |
| ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ | Αυξημένη | Δεν υπάρχουν δεδομένα |
| ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ | Αυξημένη | Δεν υπάρχουν δεδομένα |
(AGA=αντισώματα αντιγλοιαδίνης, TTA=αντισώματα αντιτρανσγλουταμινάσης, EMA=αντισώματα ενδομυσίου)
Δεδομένου ότι υπάρχει μια πληθώρα συμπτωμάτων που θα μπορούσαν να οφείλονται στην κοιλιοκάκη, οποιαδήποτε από αυτά τα συμπτώματα μπορεί επίσης να αποδοθεί στην NCGS.
Επομένως υπάρχουν έγκυρες αποδείξεις ότι το NCGS υφίσταται;
Όχι πολλές ακόμη. Μόνο μια έρευνα, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι NCGS «μπορεί να υπάρχει». Αν και υπάρχει έλλειψη συστηματικής έρευνας, πολλές απόψεις υφίστανται σχετικά με το NCGS. Μια πρόσφατη μελέτη από τους Sapone et al στο BioMed Central χρησιμοποίησε μια συναινετική προσέγγιση για την αξιολόγηση του NCGS και άλλων συναφών διαταραχών με τη γλουτένη. Η συγκεκριμένη έκθεση καταλήγει με την επισήμανση της γλουτένης ως «τοξική», δηλώνοντας την κοιλιοκάκη ως «επιδημία», και υποδηλώνει ότι η επικράτηση της ευαισθησίας στη γλουτένη, θα συνεχίσει να αυξάνεται, δήθεν εξαιτίας της έλλειψης προσαρμοστικής αντίδρασης του οργανισμού στις σκόπιμες αλλαγές που υφίστανται τα στελέγχη του σιταριού!
Όμως, είναι ακριβές αυτό; Δεν υπάρχουν ακριβείς εκτιμήσεις για την επικράτηση του NCGS – επειδή δεν υπάρχουν αντικειμενικές ενδείξεις ή συμπτώματα που να μπορούν να αξιολογηθούν.
Λαμβάνοντας υπόψη τη μεγέθυνση του φόβου για κατανάλωση γλουτένης μεταξύ του γενικού πληθυσμού; Από επιστημονική άποψη, είναι λίγοι οι πιθανοί μηχανισμοί που ενοχοποιούνται για NCGS, κανένας από τους οποίους δεν έχει καθοριστεί επακριβώς ακόμη όπως:
- μία αντίδραση στο στρες, και όχι μία ανοσολογική απάντηση, η οποία δίνεται απίθανο τις ποικίλες εκδηλώσεις του NCGS
- μία αντίδραση με IgE όχι στο σε αλεύρι σίτου αλλά ενδεχομένως σε μια άλλη χημική ένωση που περιέχει
- δυσαπορρόφηση αμύλου
- οπιοειδής δράση της γλουτένης σε υποδοχείς στο γαστρεντερικό σωλήνα
- χαμηλού βαθμού φλεγμονή, σηματοδοτώντας ενδεχομένως κάποιο είδος της υποκλινικής κοιλιοκάκης, που δεν μπορεί να διαγνωστεί με τις τρέχουσες δοκιμές
Διατροφή χωρίς γλουτένη. Καλή ιδέα;
Τελευταία αρκετές διασημότητες και επαγγελματίες αθλητές προωθούν τη δίαιτα χωρίς γλουτένη ως μέσο για να αυξηθεί η ενέργεια, να χάσουν βάρος ή να απαλλαγούν από προβλήματα υγείας. Στη δίαιτα αυτή απαγορεύονται το σιτάλευρο, το σικάλευρο, το αλεύρι από βρώμη και κριθάρι. Χρησιμοποιούνται το καλαμποκάλευρο, το ρυζάλευρο το πατατάλευρο το αλεύρι από σόγια και το σιτάλευρο ελεύθερο γλουτένης.
Η γλουτένη βρίσκεται στο σιτάρι, στη σίκαλη, στο κριθάρι και στη βρώμη, συστατικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή πολλών καθημερινών τροφίμων, όπως το ψωμί, τα δημητριακά πρωινού, τα ζυμαρικά, η πίτσα, οι διάφορες ζύμες, το κέικ και τα μπισκότα. Δεν πρόκειται, όμως, για τόσο απλό θέμα, καθώς τα σιτηρά που περιέχουν γλουτένη χρησιμοποιούνται επίσης ως συστατικά στα αλεύρια και τις σάλτσες και βρίσκονται σε μερικά προϊόντα κρέατος, όπως τα λουκάνικα και τα μπιφτέκια. Το ρύζι, οι πατάτες κα
ι το καλαμπόκι δεν περιέχουν γλουτένη και υπάρχουν πολλά ειδικά ελεύθερα γλουτένης προϊόντα που είναι τώρα διαθέσιμα για τους ανθρώπους με κοιλιοκάκη (Παράλληλα τον τελευταίο καιρό η βιομηχανία τροφίμων φέρνει στα ράφια μια μεγάλη ποικιλία προϊόντων χωρίς γλουτένη…κ αθόλου τυχαίο).
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι μια δίαιτα χωρίς γλουτένη δεν είναι υγιεινή όταν δεν υπάρχει δυσανεξία στη γλουτένη. Η δίαιτα χωρίς γλουτένη είναι απαραίτητη μόνο σε όσα άτομα πάσχουν από κοιλιοκάκη. Οι άνθρωποι που έχουν μη-κοιλιακή ευαισθησία στη γλουτένη θα επωφεληθούν επίσης από μια δίαιτα χωρίς γλουτένη. Αν υιοθετηθεί η σωστή διατροφή χωρίς γλουτένη, ο βλεννογόνος του εντέρου αποκαθίσταται μέσα σε 6 ως 12 μήνες. Παράλληλα τα κλινικά συμπτώματα βελτιώνονται μέσα σε μόλις μία με δύο εβδομάδες, ενώ στα παιδιά οι ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά αναπληρώνονται και το σωματικό βάρος και ύψος επανέρχονται στο φυσιολογικό επίπεδο (όταν βέβαια η διάγνωση είναι έγκαιρη και γίνει πριν από την εφηβεία).
Για όλους τους υπόλοιπους οι δίαιτες χωρίς γλουτένη έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β και σε αρκετά ιχνοστοιχεία και δεν έχει αποδειχθεί ότι έχουν επίδραση στην απώλεια βάρους.
Παραμύθια της κάντιντα.
O Candida albicans είναι ένας μύκητας που κατοικεί στο δέρμα και στο στόμα, εντερική οδό, και τον κόλπο. Υπό ορισμένες συνθήκες, μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να μολύνει την επιφάνεια του δέρματος ή τις μεμβράνες του βλεννογόνου. Τέτοιες λοιμώξεις είναι συνήθως ήπιες αλλά σοβαρές λοιμώξεις είναι πιθανόν να εμφανιστούν, ειδικά σε ασθενείς των οποίων το ανοσοποιητικό έχει αποδυναμωθεί από ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή σοβαρές ασθένειες, όπως το AIDS. ΄
Ωστόσο, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ακόμη και όταν απουσιάζουν τα κλινικά συμπτώματα της λοίμωξης μπορεί να εμφανιστούν πολλαπλά συμπτώματα που σχετίζονται με κάντιντα όπως κόπωση, ευερεθιστότητα, δυσκοιλιότητα, διάρροια, μετεωρισμός, εναλλαγές της διάθεσης, κατάθλιψη, άγχος, ζάλη, αύξηση του σωματικού βάρους, δυσκολία στη συγκέντρωση, φλεγμονές σε μυς και σε αρθρώσεις, λιγούρες για τη ζάχαρη ή αλκοολούχα ποτά, ψωρίαση, κνίδωση, αναπνευστικά και προβλήματα αυτιών, προβλήματα εμμήνου ρύσεως, στειρότητα, ανικανότητα, λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης, προστατίτιδα, και το να «αισθάνονται άσχημα πάνω από όλα.»
Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του μύκητα ένας στους τρεις Αμερικανούς υποφέρει από ασθένειες που σχετίζονται με κάντιντα, οι οποίες αναφέρονται ως χρόνια καντιντίαση, υπερευαισθησία ή αλλεργία κάντιντα ή απλά κάντιντα.
Ισχυρίζονται ότι το πρόβλημα οφείλεται στο γεγονός ότι τα αντιβιοτικά «σκοτώνουν» τα φιλικά προς τον οργανισμό βακτήρια και έτσι πολλαπλασιάζονται τα βλαβερά. Οι πλούσιες σε υδατάνθρακες δίαιτες, τα προϊόντα ζύμωσης, τα αντισυλληπτικά,η κορτιζόνη, και άλλα φάρμακα προωθούν την ανάπτυξη του μύκητα. Ισχυρίζονται επίσης ότι οι μύκητες παράγουν τοξίνες που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο επίσης επηρεάζεται αρνητικά από διατροφικές ελλείψεις, την κατανάλωση της ζάχαρης, καθώς και την έκθεση στην περιβαλλοντική μόλυνση.
Για να διορθώσεις αυτά τα δήθεν προβλήματα, προτείνουν αλλεργιογόνα εκχυλίσματα, αντιμυκητιασικά φάρμακα, βιταμίνες και ανόργανα άλατα συμπληρώματα, δίαιτες και που αποφεύγουν επεξεργασμένους υδατάνθρακες, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, και (αρχικά), τα φρούτα και το γάλα.
Οι απόψεις αυτές είναι ένα μείγμα πραγματικότητας και φαντασίας. Είναι σωστό ότι τα αντιβιοτικά, τα αντισυλληπτικά χάπια, καθώς και ορισμένα άλλα φάρμακα μπορεί να ωφελήσουν την ανάπτυξη παθογόνων βακτηρίων ειδικά στον κόλπο. Ωστόσο:
- Δεν πρέπει να γίνεται διάγνωση μυκητίασης χωρίς να είναι ξεκάθαρα τα κλινικά συμπτώματα της μόλυνσης (για παράδειγμα μπορεί να περιλαμβάνουν κνησμό, πρήξιμο, εξάνθημα, κοκκίνισμα και άλλα) και
- Εάν μια μόλυνση είναι παρούσα πρέπει να αρχικά να γίνεται θεραπεία με αντιμυκησιακά φάρμακα
Η Αμερικανική Ακαδημία Αλλεργίας, Άσθματος και Ανοσολογίας επέκρινε έντονα την έννοια της «καντιντίασης» και τις διαγνωστικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούν οι υπέρμαχοί της και καταλήγει στα εξής:
- η έννοια του «συνδρόμου καντιντίασης» είναι κερδοσκοπική και αναπόδεικτη
- τα βασικά συμπτώματα τα έχουν σχεδόν όλοι οι άρρωστοι ασθενείς παγκοσμίως
- η υπερβολική χρήση του από του στόματος αντιμυκητιακών θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη ανθεκτικών μικροβίων
- ανεπιθύμητες παρενέργειες όταν χορηγούνται αντιμυκητισιακά είναι σπάνιες
- ούτε οι ασθενείς ούτε οι γιατροί μπορούν να καθορίσουν την αποτελεσματικότητα χωρίς ελεγχόμενες δοκιμές.
Το αντιμυκητιασικό φάρμακο που συνταγογραφείται πιο συχνά από τους υποστηρικτές της «καντιντίασης» είναι η νυστατίνη (Mycostatin, Nilstat), το οποίο σπάνια έχει σημαντικές παρενέργειες. Ωστόσο, μερικοί χορηγούν κετοκοναζόλη (Nizoral), το οποίο έχει πιθανότητα τοξικότητας του ήπατος (ηπατίτιδα) περίπου μια σε 10.000. Για το λόγο αυτό πρέπει να συνταγογραφείται μόνο για σοβαρές λοιμώξεις. Σε μια διπλή-τυφλή μελέτη, το φάρμακο με αντιμυκητιασική νυστατίνη δεν έκανε τίποτε παραπάνω από το εικονικό φάρμακο στην ανακούφιση συστηματικών ή ψυχολογικών συμπτώματων της «καντιντίασης.» Σε μια μελέτη σε 100 ασθενείς με χρόνια κόπωση δεν βρέθηκαν διαφορές στο ιστορικό, την υγεία και τα εργαστηριακά ευρήματα μεταξύ εκείνων που πίστεψαν το πρόβλημά τους ήταν η κάντιντα και σε αυτούς που δεν το πίστευαν!
Τελικά τι σχέση έχει η κάντιντα με τη γλουτένη;
Η ιδέα ότι η ευαισθησία στη γλουτένη είναι πραγματική και ευρεία υπερβαίνει κατά πολύ τα σημερινά επιστημονικά στοιχεία, και τα καθιερωμένα στοιχεία της κοιλιοκάκης. Ο χρόνος θα δείξει αν η αποφυγή γλουτένης θα ακολουθήσει την πορεία της κάντιντα και άλλων διατροφικών φόβων και μανιών που έχουν προηγηθεί. Η πρόκληση για μας τους επαγγελματίες υγείας στην αντιμετώπιση των διατροφικών μανίών, είναι να εντοπίσουμε ποιοι από τους ασθενείς μας υποφέρουν, και να αξιολογούμε τα περιστατικά με αντικειμενικό ορθόδοξο τρόπο. Είναι σημαντικό για όλους (επαγγελματίες και μη) να είμαστε σε θέση να εντοπίζουμε την απατεωνιά και τη φοβοκαπηλεία. Τέλος θα πρέπει να ανακαλούνται οι άδειές όσων επαγγελματιών σπέρνουν τον πανικό και διαγιγνώσκουν ανύπαρκτα «σύνδρομα»
Πηγή: diatrofi.gr