Όταν πρωτοξεκίνησα το τρέξιμο, δεν είχα καμιά ιδέα τι είναι σωστό και τι όχι, εκτός του να βάζω το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Έτσι άρχισα να “ρουφάω” όλες τις πληροφορίες που μπορούσα, να κοιτάζω τους άλλους δρομείς, να ξεφυλλίζω τα περιοδικά και να διαβάζω τα blog. Και ενώ όλα αυτά ήταν ιδιαίτερα χρήσιμα ειδικά όσον αφορά την διατροφή, ήταν πάρα πολλά και έτσι με έσπρωχναν σε λάθος κατεύθυνση.

Οπότε και εγώ έπεσα θύμα μερικών πολύ συνηθισμένων μύθων γύρω από το τρέξιμο, που με εμπόδισαν να γίνω καλύτερος δρομέας. Έτσι ενώ στην πορεία βρήκα τον σωστό δρόμο, μετανιώνω για όλο αυτό το χρονικό διάστημα που έχασα με όλη την παραπληροφόρηση. Ορίστε λοιπόν αυτοί οι μύθοι που με παρέσυραν και δεν έπρεπε ποτέ να πιστέψω. Κάνε λοιπόν στον εαυτό σου μια χάρη, και απέφυγε αυτές τις λάθος αντιλήψεις…maxresdefaultΝα ζυγίζεις τον εαυτό σου καθημερινά για να παρακολουθείς την πρόοδό σου.

Σε αυτό και αν ξόδεψα πολύτιμη ενέργεια (και συναισθηματικά και κυριολεκτικά)! Δεν ξεκίνησα το τρέξιμο για να χάσω βάρος, αλλά όπως και να ΄χει, ήλπιζα να χάσω 1-2 κιλά και απογοητεύτηκα όταν το νούμερο που έδειχνε η ζυγαριά που πήγαινε προς τα πάνω αντί για προς τα κάτω. Εκεί λοιπόν ξεκίνησε ένα απίστευτο παιχνίδι νεύρων. Έτρεχα μήπως πολύ αργά; Δεν έκανα αρκετή ανηφόρα; Μήπως απλά ήμουν η χειρότερη δρομέας ever; Εκεί αρχίζουν και σε πιάνουν και τα υπόλοιπα… μήπως απλά δεν έχω σώμα δρομέα; Αφού το έψαξα λίγο και μίλησα και με άλλους δρομείς κατάλαβα την έννοια της μυϊκής μάζας και το ότι είναι απολύτως λογικό να πάρεις λίγο βάρος όταν αρχίζεις ένα νέο είδος προπόνησης. Πλέον είμαι πολύ λιγότερο αυστηρή με τον εαυτό μου και με αξιολογώ βάσει του πως ταιριάζουν τα ρούχα μου. Έτσι πραγματικά μετανιώνω που τα έβαζα με τον εαυτό μου για κάτι τόσο χαζό, την ίδια ώρα που κανονικά θα έπρεπε να μου δίνω συγχαρητήρια για την πρόοδό μου.

Δεν είναι ασφαλές να τρέχεις κατά την εγκυμοσύνη.

Όταν έμεινα έγκυος στον γιο μου, ήμουν τόσο κουρασμένη που σπανίως γυμναζόμουν στο πρώτο τρίμηνο. Όταν ξαναβρήκα την ενέργειά μου, ξεκίνησα να ασκούμαι πάλι, αλλά ήμουν διστακτική στο να συνεχίσω το τρέξιμο. Ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη και ήμουν λίγο παρανοϊκή με το να τα κάνω όλα όπως πρέπει. Φοβόμουν να τρέξω, μήπως κάπως έβαζα σε κίνδυνο το μωρό μου. Έβγαινα για το καθιερωμένο jogging αλλά έμενα απλώς στο περπάτημα και σε κάποια DVD με ασκήσεις, τα οποία είχα κάνει αμέτρητες φορές και ένιωθα άνετη και εξοικειωμένη καθώς φούσκωνα. Αλλά ήδη είχα μετανιώσει που εγκατέλειψα το τρέξιμο, και όταν γεννήθηκε ο γιος μου, αποπειράθηκα το πρώτο jogging γύρω από το τετράγωνο. Πέρα από την αϋπνία ή τις ορμόνες μου που ήταν άνω κάτω, ήμουν ΤΟΣΟ εκτός φόρμας, που ήταν λες και δεν είχα ξανατρέξει ποτέ στην ζωή μου. Τώρα ξέρω ότι το τρέξιμο κατά την εγκυμοσύνη είναι όχι μόνο ασφαλές, αλλά και κάνει καλό τόσο στην μητέρα όσο και στο έμβρυο, και μάλιστα μπορεί να βοηθήσει σε έναν πιο εύκολο τοκετό. Πάντα με την προϋπόθεση ότι συμφωνεί και ο γιατρός σου και δεν πας για κάποιο νέο ρεκόρ σε ταχύτητα ή απόσταση, το τρέξιμο είναι ένας από τους πιο καλούς τρόπους να κρατήσει την μέλλουσα μαμά υγιή αλλά και ψυχολογικά να σε εκτονώσει.

Το μόνο που χρειάζεται είναι αερόβιο.

Το τρέξιμο προφανώς και είναι μια τέλεια μορφή αερόβιας άσκησης και ήμουν ενθουσιασμένη που βρήκα μια μορφή άσκησης που μου άρεσε με όλη την ένταση που ήθελα ενσωματωμένη. Ήταν βέβαιο πως πληρούσα τις απαιτήσεις σε αερόβια άσκηση στις προπονήσεις μου και ένιωθα υπέροχα για το πόσο υγιής πρέπει να ήμουν. Κάθε άρθρο γύρω από το fitness εξυμνούσε πάντα τα οφέλη των ανεβασμένων καρδιακών παλμών και έτσι εγώ ένιωθα στην κορυφή της αερόβιας άσκησης. Κάπου εκεί άρχισα να παρατηρώ έναν δρομέα που θαύμαζα, ότι στο γυμναστήριο τέλειωνε τις ασκήσεις του με κάποια βαθιά καθίσματα και squat, στην αίθουσα με τα βάρη. Έτσι και εγώ ακολούθησα την ίδια συνταγή και κατάλαβα ότι δεν άργησε να βελτιωθεί ο ρυθμός μου, ενώ πλέον οι ανηφόρες άρχισαν να φαίνονται αρκετά πιο εύκολες και γενικά ένιωθα πολύ καλύτερα. Τώρα πάντα βάζω και λίγη ενδυνάμωση με το βάρος του σώματος ή λίγη εναλλακτική προπόνηση (cross-training) στο εβδομαδιαίο μου πρόγραμμα, ώστε να έχω μια ολοκληρωμένη εκγύμναση σε γερές βάσεις. Και φυσικά μετανιώνω που δεν το ξεκίνησα νωρίτερα!”

2016_02_07_recovery_postrace


Πηγή: womensrunning.competitor.com

Επιμέλεια: Γιώργος Σπύρου